Η Ελληνική οικονομία από τη δεκαετία του ‘80 και έπειτα, ζει με τον εφιάλτη του υψηλού δημοσιονομικού ελλείμματος και παρ΄ ότι έχουν γίνει προσπάθειες κατά καιρούς μείωσής του, ουδέποτε τα αποτελέσματα ήταν απολύτως θετικά. Προσωρινά θετικά δημοσιονομικά αποτελέσματα, γρήγορα -διαχρονικά- θυσιάσθηκαν στο βωμό του «πολιτικού κόστους». Έτσι λοιπόν σήμερα, η χώρα κλήθηκε να αντιμετωπίσει εκ νέου το πρόβλημα σε συνθήκες μάλιστα πολύ χειρότερες του παρελθόντος.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ (που κέρδισε τις εκλογές υποσχόμενη ότι θα μοιράσει «τα λεφτά που υπήρχαν») και αφού ακροβατούσε επί μήνες μοιράζοντας υποσχέσεις, αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα, αλλά δυστυχώς το έκανε με το χειρότερο δυνατό τρόπο. Πήρε πολλά μέτρα εισπρακτικού και περιοριστικού χαρακτήρα που μοιραία θα οδηγήσουν σε ασφυξία την αγορά και σε απόγνωση χιλιάδες καταναλωτές. Επιχειρήσεις θα αναγκαστούν να κλείσουν και η ανεργία θα εκτοξευτεί σε πρωτόγνωρα για την κοινωνία μας επίπεδα.
Κάποια από τα μέτρα που ελήφθησαν, βρίσκονται στη σωστή κατεύθυνση, η Ν.Δ. τα στήριξε, αποδεικνύοντας ότι ασκεί σοβαρή και υπεύθυνη αντιπολίτευση, ενώ σε πολλά άλλα μέτρα που εκτιμούμε ότι είναι σε λάθος κατεύθυνση, εκφράσαμε την έντονη αντίθεση μας. Σήμερα, υπάρχει άμεση ανάγκη να υπάρξουν μέτρα και πρωτοβουλίες που θα δώσουν ώθηση στην οικονομία μας. Ειδικά με τον φορολογικό νόμο που πρόσφατα ψηφίστηκε, χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία για μια γενναία φορολογική μεταρρύθμιση που θα έδινε ώθηση στην οικονομία. Αντ΄ αυτού ήρθε ένα νομοσχέδιο πρόχειρο, άδικο, πολύ κατώτερο των περιστάσεων, άτολμο, γραφειοκρατικό, αντιαναπτυξιακό. Εμείς πιστεύουμε ότι η Ελληνική οικονομία έχει τη δυνατότητα να βγει από το αδιέξοδο, έχει τη δυνατότητα να ξεπεράσει το συντομότερο δυνατόν και με τις μικρότερες κοινωνικές επιπτώσεις την κρίση, αρκεί μεταξύ άλλων:
Για δεκαετίες ζούμε το φαινόμενο κάθε χρόνο να αλλάζει η φορολογική νομοθεσία. Καμία σοβαρή επένδυση δεν πρόκειται να προκύψει αν δεν υπάρξει σταθερότητα. Η αύξηση των φορολογικών συντελεστών, η έκτακτη εισφορά, η αύξηση παρακράτησης φόρου, οι νέοι συντελεστές Φ.Π.Α., τα τεκμήρια, δίνουν το τελειωτικό χτύπημα στις όποιες σκέψεις για επένδυση στην Ελλάδα. Παράλληλα, δημιουργείται αρνητικό κλίμα στο επιχειρείν με τη φορολόγηση με 40% των συντελεστών διανεμόμενων κερδών (μερισμάτων) των επιχειρήσεων, του υψηλότερου φορολογικού συντελεστή σε όλη την Ευρώπη. Αυτά όλα πρέπει να αλλάξουν και η κυβέρνηση να επανεξετάσει την πολιτική της.
Η χώρα στερείται αναπτυξιακό νόμο εδώ και αρκετούς μήνες αφού η κυβέρνηση κατήργησε τον προϋπάρχοντα και μας εξήγγειλε ότι ο νέος θα ισχύσει από το 2011!!! Για έναν ολόκληρο χρόνο δε θα μπορεί αν θελήσει κάποιος να επενδύσει αξιοποιώντας κάποια κίνητρα.
Ένα πρόγραμμα σωτήριο για την οικονομία μας βαλτώνει στα χαρτιά εδώ και 3 χρόνια. Η κυβέρνηση μόνο σε προτεραιότητα δεν το έχει θέσει. Άργησε 6 μήνες να διορίσει Γενικό Γραμματέα, ενώ ακόμα και σήμερα, οι προκηρύξεις, οι συμβάσεις και φυσικά η υλοποίηση, είναι ανύπαρκτες έννοιες. Επείγει να καταλήξει άμεσα ο σχεδιασμός και να ξεκινήσει επιτέλους η υλοποίηση προγραμμάτων που θα ωθήσουν την οικονομία και ειδικά θα δώσουν ανάπτυξη σε όλη τη περιφέρεια όπως είχε υποσχεθεί η προηγούμενη Κυβέρνηση της Ν.Δ.
Ένας πολύ χρήσιμος χρηματοδοτικός θεσμός που ξεκίνησε πριν λίγα χρόνια, πρέπει να αξιοποιηθεί ακόμα περισσότερο. Μια σειρά από μεσαία, μεγάλα αλλά και μικρά έργα μπορούν να γίνουν με τη διαδικασία της συγχρηματοδοτήσης, ώστε το δημόσιο να εξοικονομήσει χρήματα για άλλες δράσεις. Αθλητικές εγκαταστάσεις, δρόμοι, αναβάθμιση λιμανιών και αεροδρομίων, ενεργειακά έργα, δημόσια κτίρια γραφείων, έργα των ΟΤΑ, μπορούν να κινήσουν το ενδιαφέρον των ιδιωτών και στην ουσία να αυξήσουν κατά πολύ το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων
Σε συνδυασμό με τα ΣΔΙΤ, άμεση είναι η ανάγκη για αξιοποίηση της τεράστιας περιουσίας του δημοσίου που εκτιμάται ότι ξεπερνάει τα 300 δις. Σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να επιλεχθεί η μακροχρόνια μίσθωση εκτάσεων προκειμένου να υπάρξουν επενδύσεις, η παραχώρηση χρήσης γης, η πώληση εκτάσεων . Σήμερα το δημόσιο δίνει υψηλά ενοίκια για να στεγάζει τις υπηρεσίες του, ενώ μπορεί να χρησιμοποιεί δικά του οικήματα και να εξοικονομεί τεράστιους πόρους.
Τα τελευταία χρόνια νοικοκυριά και επιχειρήσεις αύξησαν τα δανεισμό τους σε μεγάλο βαθμό. Σε συνδυασμό με τα υψηλά επιτόκια, σήμερα πολλοί συμπολίτες μας αδυνατούν να αποπληρώσουν τα δάνεια τους (εμφανίζουν αύξηση μέχρι 80% οι επισφάλειες). Προγράμματα αναχρηματοδότησης στεγαστικών, καταναλωτικών και επιχειρηματικών δανείων θα δώσουν μια ελάφρυνση και ώθηση σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις.
Η χώρα έχει μεγάλες δυνατότητες και ευκαιρίες να προσελκύσει επενδύσεις μεγάλων κεφαλαίων από Έλληνες και ξένους επιχειρηματίες. Ασφαλές φορολογικό καθεστώς, αποτελεσματική οικονομική εξωτερική διπλωματία, προβολή των πλεονεκτημάτων της χώρας, επιχειρηματικές αποστολές στο εξωτερικό, διακρατικές συμφωνίες για ανάπτυξη της συνεργασίας επιχειρηματιών, κίνητρα για επαναπατρισμό κεφαλαίων, κίνητρα και φοροαπαλλαγές για επενδύσεις που θα φέρουν νέες θέσεις εργασίας, μπορούν να βελτιώσουν το επενδυτικό κλίμα στη χώρα.
Σύμφωνα με πολλές μελέτες, η χώρα έχει πολύ μεγάλο φυσικό πλούτο που δυστυχώς δεν τον έχει αξιοποιήσει μέχρι σήμερα. Πετρέλαιο, φυσικό αέριο και διάφορα μέταλλα και πετρώματα υπάρχουν και η εκμετάλλευση τους αποτελεί σανίδα σωτηρίας για τη χώρα αν αξιοποιηθούν.
Την ατμομηχανή για πολλά χρόνια της οικονομίας μας αποτέλεσε η αγορά ακινήτων. Σήμερα η πτώση της οικοδομικής δραστηριότητας φτάνει ως και το 80% σε κάποιες περιοχές. Άμεσα λοιπόν, πρέπει να αντιστραφεί αυτή η πορεία με ταχύτατες εντάξεις στα σχέδια πόλης διαφόρων περιοχών ανά την Ελλάδα, με μείωση του Φ.Π.Α. για τις νέες κατοικίες, με χορήγηση άτοκων δανείων για αγορά πρώτης κατοικίας, με προβολή της χώρας στο εξωτερικό με στόχο την αγορά παραθεριστικής κατοικίας από ξένους, ακόμα και με μακροχρόνιες μισθώσεις ή και πωλήσεις μικρών βραχονησίδων σε εύπορους ξένους που θα ήθελαν να έρχονται στην Ελλάδα και έτσι θα αποκτήσουν συμφέροντα και θα φέρνουν συνάλλαγμα στη χώρα. Επίσης η οικοδομική δραστηριότητα και τα επαγγέλματα που κινούνται γύρω από αυτήν, χρειάζονται κίνητρα για την ενεργειακή αναβάθμιση των κτιρίων, ανακαινίσεις ή ανακατασκευές παλαιών οικοδομών, καθώς υπάρχουν χιλιάδες παλαιά κτίσματα που χρήζουν βοηθείας.
Ένας τομέας στον οποίο υστερεί η Ελληνική οικονομία, είναι η αξιοποίηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει βήματα μπροστά, αλλά πρέπει να κινηθούμε πολύ πιο γρήγορα. Αιολικά πάρκα, υδροηλεκτρικά φράγματα, ηλιακή ενέργεια, μπορούν να δώσουν «καθαρή» ενέργεια, να δώσουν νέες θέσεις εργασίας , ακόμα και να μειώσουν το κόστος παραγωγής.
Τέλος, πέρα από όλα αυτά, ίσως το σημαντικότερο αναπτυξιακό μέτρο, είναι η επένδυση στην παιδεία. Η κοινωνία τις τελευταίες δεκαετίες είδε την εκπαίδευση και το πτυχίο σαν μέσο διορισμού στο δημόσιο, σαν μέσο να νοικιάσει κάποια διαμερίσματα, το φοιτητή σαν σπάταλο καταναλωτή. Οι σπουδαστές ζήτησαν και είχαν εύκολη και ελλιπή γνώση. Αποτέλεσμα είναι η έλλειψη καταρτισμένου ανθρώπινου δυναμικού, η έλλειψη επενδυτικής κουλτούρας, η ανυπαρξία καινοτομίας στη χώρα μας. Πρέπει επιτέλους τα Ελληνικά πανεπιστήμια να δίνουν πληρέστερη μόρφωση, να ενθαρρύνουν την επιχειρηματικότητα, να δίνουν άλλη νοοτροπία. Τέλος τα πανεπιστήμια μας πρέπει να ανοίξουν και να υποδεχτούν σπουδαστές και από άλλες γειτονικές και όχι μόνο χώρες...
Η ανάπτυξη της οικονομίας και ο σίγουρος τρόπος να βγούμε από την ύφεση, δεν είναι μόνο θέμα χρημάτων, αλλά κυρίως κουλτούρας της κοινωνίας. Σε αυτή την Εθνική προσπάθεια κανείς Έλληνας πολίτης δεν περισσεύει, αλλά αντίθετα όλοι μας οφείλουμε να συστρατευθούμε, να αλλάξουμε συνήθειες και νοοτροπία όπου χρειάζεται και να συμβάλουμε όλοι σαν κοινωνία για το ξεπέρασμα της οικονομικής κρίσης το συντομότερο δυνατόν και με τις μικρότερες δυνατόν κοινωνικές επιπτώσεις.
